Najskuteczniejszym sposobem ochrony cieplnej elementów budynku stykających się z gruntem jest ułożenie tzw. izolacji obwodowej. Jest to zewnętrzna, ciągła i pozbawiona mostków cieplnych izolacja termiczna przegród zewnętrznych, bezpośrednio stykających się z gruntem.

Ułożenie izolacji termicznej ścian piwnic od strony zewnętrznej ogranicza zasięg ujemnych temperatur do wnętrza konstrukcji ściany oraz eliminuje ryzyko kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody lub na powierzchni wewnętrznej, tj. od strony pomieszczeń użytkowych. Termoizolacja obwodowa ma za zadanie nie tylko zmniejszyć straty ciepła, lecz również chronić hydroizolację położoną bezpośrednio na zewnętrznej powierzchni ściany fundamentowej przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Rekomendowany materiał izolacyjny:

• Płyty z polistyrenu ekstrudowanego o grubości od 5 do 10 cm

Podłoga na gruncie, aby spełniać wymagania izolacyjności termicznej, powinna stanowić specjalną konstrukcję, układ warstw, takich jak: posadzka, podkład, odpowiednie warstwy izolacyjne oraz podłoże.

Przed ułożeniem podłogi usuwa się wierzchnią warstwę humusu (ziemi roślinnej) grubości ok. 30 cm, a na odsłonięte podłoże układa stabilizującą warstwę piasku lub gruzobetonu o grubości 5–15 cm. Następnie wykonuje się podkład z chudego betonu o grubości około 10 cm, który można zabezpieczyć od góry 2,5 cm warstwą cementowej wylewki wodoszczelnej lub wykonać odpowiednią hydroizolację. Dopiero na niej układa się warstwę docieplającą.

Wybrany materiał izolacyjny musi charakteryzować się dużą wytrzymałością na obciążenia, dobrymi własnościami termoizolacyjnymi i hydrofobowością. Do tego celu zwykle stosuje się twarde płyty z polistyrenu ekstrudowanego, płyty poliuretanowe, a także zagęszczany keramzyt powleczony z wierzchu warstwą szprycu cementowego grubości ok. 1 cm. Na ociepleniu rozpina się arkusz folii, który – oprócz funkcji rozdzielającej i zabezpieczającej kolejne warstwy – pełni także funkcję poślizgową dla podkładu.

Przy podłogach tego typu stosuje się monolityczne podkłady wylewane (np. jastrychy betonowe, cementowe, gipsowe itp.). Ich rolą jest bezpośrednie przejęcie obciążeń działających na posadzkę. Grubość podkładu jest uzależniona od rodzaju konstrukcji podłogi oraz stopnia ściśliwości warstwy izolacji cieplnej. Podkład powinien być oddzielony od pionowych, stałych elementów budynku paskiem papy albo innym paskiem izolacyjnym. Na tak przygotowane podłoże można kłaść posadzkę, która stanowi zewnętrzne wykończenie podłogi.

Rekomendowany materiał izolacyjny:

• Płyty z polistyrenu ekstrudowanego o grubości od 3 do 5 cm
• Płyty poliuretanowe o grubości 5 cm
• Keramzyt o grubości około 10 cm

Metoda lekka mokra na bazie wełny mineralnej i styropianu. Metoda ta, z uwagi na stosunkowo niski koszt przy znacznej trwałości i łatwości wykonania prac, jest obecnie najchętniej stosowaną technologią ocieplania ścian zewnętrznych. Metodą tą można bowiem ocieplać ściany murowane z cegły, pustaków ceramicznych lub betonowych, betonu komórkowego oraz ściany betonowe monolityczne lub prefabrykowane. Jest również o tyle wygodna, że powierzchnia ścian może być pokryta tynkiem lub niewykończona.

Docieplanie ścian metodą lekką mokrą w skrócie polega na przyklejeniu i zamocowaniu kołkami płyt materiału izolacyjnego do zewnętrznej powierzchni ściany, pokryciu go cienką warstwą zaprawy zbrojonej siatką, a na koniec nałożeniu wyprawy tynkarskiej. Podstawowymi materiałami izolacyjnymi są natomiast wełna mineralna i styropian.

Ściany zewnętrzne należy docieplać aż do górnych krawędzi ścian attykowych lub kolankowych. Natomiast od dołu izolację termiczną układa się od górnej krawędzi otworów okiennych piwnic. Należy też pamiętać o ociepleniu cokołów.

Koniecznie należy też docieplić zewnętrzne powierzchnie otworów okiennych, w przeciwnym razie może dochodzić do przemarzania ściany wokół okna i pojawiania się pleśni na wewnętrznej powierzchni otworów okiennych wokół ościeżnicy.

Rekomendowany materiał izolacyjny:

• Styropian o grubości od 10 do 25 cm
• Płyty z wełny mineralnej o grubości od 10 do 25 cm

Stropy pomiędzy dwiema kondygnacjami mieszkalnymi lub pomiędzy poddaszem i pomieszczeniami mieszkalnymi izoluje się głównie ze względu na wymogi akustyczne oraz bezpieczeństwa pożarowego. W tym przypadku wykorzystanie wełny mineralnej tłumi i ogranicza przenikanie dźwięków, zabezpiecza przed szybkim rozprzestrzenianiem się ognia w przypadku pożaru oraz zmniejsza utratę ciepła z pomieszczeń mieszkalnych.

Rekomendowany materiał izolacyjny:

• Płyty z wełny mineralnej o grubości od 5 do 15 cm

Nieocieplony bądź źle ocieplony dach może być przyczyną 10–18% strat ciepła, dlatego też jest jednym z najistotniejszych elementów dla odpowiedniej izolacji cieplnej domu. Rodzaj ocieplenia powinien uwzględniać konstrukcję dachu. Inaczej będzie wyglądać izolacja dachu płaskiego, a inaczej dachu skośnego.

W przypadku dachów skośnych szczególnie ważne są następujące cechy materiałów izolacyjnych:

• wysoka izolacyjność cieplna, zależna od grubości warstwy i od współczynnika przewodzenia ciepła,
• szczelność, powiązana z brakiem mostków termicznych – materiał izolacyjny powinien wypełniać dokładnie izolowaną przestrzeń, a odcinki izolacji powinny ściśle do siebie przylegać,
• skuteczna ochrona przed wilgocią całej przegrody,
• wiatroszczelność, by skutecznie zapobiegać infiltracji powietrza zewnętrznego i wywiewaniu ciepłego powietrza z materiału termoizolacyjnego, skutecznie odprowadzając na zewnątrz parę wodną,
• niepalność, tworząc barierę antyogniową i zapobiegając rozprzestrzenianiu pożaru,
• dobre właściwości akustyczne,
• łatwość montażu.

Należy pamiętać również o tym, że ocieplenie dodatkowo obciąża konstrukcję dachu. Dlatego materiał izolacyjny powinien być na tyle lekki, aby nie obciążał zbytnio istniejącej konstrukcji dachu oraz nie powodował konieczności budowy potężnej i drogiej więźby w przypadku ocieplenia budynków nowo wznoszonych.

W związku z tymi wymaganiami w ocieplaniu dachów znakomicie sprawdza się wełna szklana. Nie dość, że jest ciepła, to jeszcze sprężysta, dzięki czemu wypełnia każdą przestrzeń, idealnie dopasowując się do konstrukcji. Wełna szklana jest lekka, a więc w znikomym stopniu obciąża konstrukcję dachu. Tym bardziej zasługuje to na uwagę – o ile ocieplenie 150 m² dachu skośnego przeciętnego budynku mieszkalnego produktami z wełny szklanej obciąża więźbę dachową ciężarem 450 kg, to już najlżejsze płyty z wełny mineralnej (skalnej) są obciążeniem rzędu 900 kg.

Do izolacji dachów płaskich stosowane są twarde płyty z wełny mineralnej. Natomiast w izolacji stropodachów wentylowanych używane są najczęściej granulaty wełny mineralnej oraz maty, w mniejszym stopniu płyty.

Rekomendowany materiał izolacyjny:

• Wełna szklana warstwy o grubości od 15 do 30 cm
• Płyty z wełny mineralnej o grubości od 15 do 30 cm
• Granulaty z wełny mineralnej o grubości od 15 do 35 cm